Νοσταλγία

Πόσο μου έλειψε εκείνο το παιδάκι…Νίκο θαρρώ το έλεγαν…
Λένε πως μεγάλωσε πια…

Λέω πως χάθηκε στο δρόμο…
Λένε πως τώρα ζει μέσα από άλλα μάτια…

Λέω πως κουράστηκε…
Λένε πως ξεχαστηκε πάνω σ ένα χαρταετό…

Λέω πως έκανε την ψυχή του χαρταετό και ανεμίζει ακόμα…
Ερχονται στιγμές που το βλέπω ξανά…έρχονται στιγμές που το ψάχνω απεγνωσμένα…
Ενα πραγμα θυμαμαι μόνο…πόσο πολύ μοιάζαμε…