Το κεντρί μου…………

Στον ήλιο μοιάζει με σκιά…..τη νύχτα,σα μαχαίρι….

Κι όσο σηκώνεται ψηλά,σαν το δικό μου χέρι…….

Κι όταν ζητάω να μου πει,κατεύθυνση να πάρω….κείνο μου δείχνει την καρδιά…..και παύω να μιλάω……

Το ‘χα φονιά για τις σκιές που σκέπαζαν τους γύρω,προστάτη των ονείρων τους κι άγγελο της ζωής τους…….

Που να το φανταζόμουνα πως θα ‘ρθει ένα βράδυ,να μου ζητήσει μερτικό…….να ζήσω στη σιωπή τους……..

Ν.Λ.